سلام
یکسال گذشت.از روزی که وحشت زده صف های فروش میلیونی و میلیاردی تشکیل شده بود.به بهانه جنگ.سردار شهید شده بود و همه منتظر رویارویی بودند.جنگی وحشتناکتر تر از جنگ جهانی دوم.ترس لباس منطق پوشیده بود.فروش عاقلانه ترین کار بود.ترسو ها در صف های فروش کار یکدیگر را تایید می کردند.یک هفته ای طول کشید این اوضاع.منطقی ها خریدند.با اهرم خریدند.یک هفته ای زمانبرد تا همگی فهمیدند #هیچی_نمیشه .
طماع ها لباس منطق پوشیدند.هر چه فروخته بودند را دوباره خریدند.بالاتر .خیلی بالاتر.با دو سر کارمزد.
ریسک را اگر مثل بسیاری از متخصصین دانشگاهی احتمال زیان تعریف کنید قاعدتا باید قبول داشته باشید که با افزایش دوره سرمایه گذاری این ریسک(اعم از سیستماتیک و غیر سیستماتیک)به سمت صفر میل می کند.اگر باور نداری قیمت سهام (هر سهامی که دوست داری) را در یک ،دو ،سه و ده سال پیش را با الان مقایسه کن.درد از این جا شروع می شود که تو دوست داری قیمت ها را با تابستان گذشته مقایسه کنی.مشکل بورس فرار مغزها نیست.ماندن بی مغزهاست.
ریسک را اگر مثل بسیاری از سرمایه گذاران حرفه ای(وارن بافت)نا آگاهی و ندانستن تعریف کنید که اصلا ریسکی وجود ندارد.نفهمی فقط مال گاو است.سرمایه گذاران همه چیز را می دانند.همه چیز را.زمان وقوع جنگ را.تعداد بمب افکن ها را.حرکت زیر دریایی ها در تنگه هرمز را.
مشکل بورس وجود کانال های تلگرامی نیست.نبود کتاب و کتاب خوان است.