سلام
هیچ گربه ای ،قناری نمی زاید.به زبان ریاضی احتمال این که یک گربه، قناری به دنیا بیاورد صفر است.صفر مطلق.بازی احتمالات بازی راحتی است.به همان اندازه که راحت است بدرد بخور نیز هست.درون ما ،اما میلی وجود دارد که این بازی را دوست ندارد.مثل وقتی که به دعوت کسی برای دیدن کبوتری که سیگار می کشد،به خانه اش می رویم.
قاعدتا الان زیر لب با خودت زمزمه می کنی که برای دیدن کبوتر سیگاری به خانه کسی نرفته ای و احساس قهرمانی را که رکورد دوی صد متر با مانع را در المپیک شکسته است را داری.خب آقای قهرمان آیا کسی را برای دیدن کبوتر سیگاری،خرگوشی که روپایی میزند و.. به خانه ات دعوت نکرده ای؟؟؟!!!کسی که دیگری را به فراموشی بازی احتمالات تشویق می کند ،حتما خودش هم این بازی را بلد نیست!!!!میزبان و میهمان برابرند.
دفعه بعد که به کسی پیشنهاد خرید سهامی دادی،دفعه بعد که کسی پیشنهاد خرید سهام به تو داد،به بازی احتمالات فکر کن.
احتمال اینکه با خرید سهام یک شرکت زیان ده ،سود کنی چقدر است؟!
احتمال اینکه شرکت در فروش محصولات جدیدش موفق شود چقدر است؟!
احتمال اینکه یک شرکت زیان ده،سود ده شود چقدر است؟!
احتمال اینکه یک شرکت در صنعتی که مشکلات عدیده ای دارد ،عملکرد متفاوتی داشته باشد،چقدر است؟!
احتمال اینکه مدیریت یک شرکت بر خلاف سنوات قبل عملکرد خیره کننده ای داشته باشد چقدر است؟!
اگر قرار باشد در یک جمله شالوده موفق ترین سرمایه گذار دنیا یعنی وارن بافت را بیان کنیم می توانیم بگوییم:
“سرمایه گذاری در موقعیت هایی با احتمال موفقیت بالا”
اگر چه که این فلسفه سرمایه گذاری خیلی بدیهی به نظر می رسد اما در تقابل با فلسفه سرمایه گذاری بر روی موارد و موقعیت های با “شدت بالا ” قرار دارد.
همه ما عاشق موقعیت هایی با شدت بالا هستیم.عاشق خرگوش های فوتبالیست،کبوترهای سیگاری،مدیران معجزه گر،آرزوهای محال،شرکت های رویایی…