سلام
انسان ها تجارب و خاطرات زیادی در مورد “از دست دادن” دارند.از دست دادن فرزند،از دست دادن پدر یا مادر،از دست دادن همسر،از دست دادن خواهر یا برادر،از دست دادن یک ازدواج،از دست دادن یک رابطه عمیق عاطفی،از دست دادن یک سگ،از دست دادن شغل،از دست دادن هویت،از دست دادن یک رویا،از دست دادن عضوی از بدن،از دست دادن جوانی…اگر بخواهیم این لیست را ادامه بدهیم تا قیام قیامت می توانیم مواردی از این قبیل را بنویسیم.
ما همواره در معرض از دست دادن هستیم.شاید این نزدیک ترین مفهوم به زندگی است.ما زندگی می کنیم تا از دست بدهیم.ما برای از دست دادن زندگی می کنیم…
از دست دادن پول،پرتکرار ترین تجربه یک سرمایه گذار است.پرتکرار و برخلاف همه پدیده های پرتکرار دیگر عادی ناپذیر.ما بورسی ها تجارب زیادی از عدم فروش سهاممان در قیمتهای بالا داریم.ما تجارب بکری از فروش سهاممان با ضرر های چند ده درصدی داریم.
کمی هولناک است ولی واقعیت این است که بورسی ها چند برابر آدم های دیگر از دست دادن را تجربه می کنند.
آدم ها بعد از هر از دست دادن معمولا خود را مقصر می دانند و قاعدتا مقصر باید تنبیه شود.هر کس به شیوه خود،خود را تنبیه می کند.زنی که رابطه عاطفی عمیق را به شکست کشانده معمولا موهایش را کوتاه می کند یا پناه می برد به سیگار.مردی که خود را مقصر می داند پناه می برد به سکوت،عزلت و‌تنهایی و شاید هم افیون.
در هر صورت وقتی کسی خود را مقصر بداند غم و تنبیه خود دو مشخصه لاینفک همراه آن است.
آدم اگر بعد از هر از دست دادن دیگری را مقصر بدانند،تنبیه خطا کار مجاز است.زنی که دیگری را دلیل به شکست کشاندن رابطه عمیق عاطفی خود می داند،همه رسالتش در زندگی می شود بی آبرو کردن فرد خطاکار.مردی که دیگری را مقصر بداند یا چهار لیتر اسید می خرد یا می رود تور دو هفته ای تایلند.هر گاه انسان کس دیگری را مقصر بداند عصبانیت و تنبیه دیگری دو علامت آن است.
بورسی که خودش را مقصر بداند.میفروشد جایی که میداند اشتباه است.بورسی که دیگری را مقصر بداند یک شانه تخم مرغ میخرد می رود خیابان ملاصدرا.
چیزی که در این میانه فراموش می شود تفاوت بین “مقصر دانستن” و “مسئولیت پذیری” است.
مسئولیت پذیر بودن پذیرش آگاهانه نتایج حاصل تصمیمات است و سعی در تغییر منطقی شرایط بدون هیچ احساس غم یا خشم می باشد.بدون اسید یا تخم مرغ.بدون غم یا خشم.
در هر صورت ما این جا(بورس و زندگی)هستیم که از دست بدهیم و یادت باشد که اگر دل داشته باشی دلتنگی هم داری.اگر پول داشته باشی از دست دادن هم داری.از خودت و دیگران انتقام نگیر و مسئولیت پذیر باش.اگر نیستی بورس جای خوبی برای نان درآوردن نیست و زندگی نیز هدیه بی نظیر کائنات برای تو.